Sanat Efes’te yalnızca büyük tapınaklarda, agoralarda ya da anıtsal yapılarda değil; günlük yaşamın en özel alanı olan evlerde de kendini göstermekteydi. Bu durum, sanatın Efes toplumunda sadece dini ya da kamusal bir süsleme aracı olmadığını, aynı zamanda bireylerin estetik zevklerinin ve sosyal statülerinin bir yansıması olduğunu kanıtlar.

Yamaç Evler’de yapılan kazılar, zengin Efeslilerin yaşadığı evlerde sanatın adeta hayatın her köşesine nüfuz ettiğini göstermektedir. Bu evlerin duvarlarında mitolojik sahnelerle bezeli freskler, tavanda süsleyici motifler, tabanlarda ise yüksek işçilikle yapılmış mozaikler bulunur. Örneğin Dionysos’un şenliklerini, Herakles’in kahramanlıklarını ya da Afrodit’in aşk hikâyelerini betimleyen freskler, yalnızca dekoratif değil; aynı zamanda kültürel hafızayı canlı tutan birer görsel anlatı aracıydı.

Mozaikler ise geometrik desenlerden hayvan figürlerine, tanrı ve kahraman betimlerinden mitolojik sahnelere kadar çeşitlilik gösteriyordu. Küçük renkli taşlardan ya da cam parçalarından oluşan bu mozaikler, ev sahiplerinin zenginliğini ve ince sanat zevkini yansıtırken aynı zamanda misafirler üzerinde etkileyici bir görsellik yaratıyordu. Bu dekorasyon, antik dönemin Efes’inde sanatın yalnızca tapınaklarda değil, gündelik yaşamın bir parçası olduğunu kanıtlayan en önemli bulgulardandır.