Efes Artemis’inin çok memeli heykeli, bereket ve doğurganlığın bir simgesi olarak Selçuk Efes Müzesi’nde sergileniyor. Tanrıçanın göğsünü saran çok sayıda yuvarlak madde uzun süre “birden fazla meme” olarak yorumlandı; ancak bunların boğa testisleri veya bereket sembolü diğer nesneler olabileceği de ileri sürülmüştür. Artemis heykelinin elbisesi aslan, koç, geyik, grifon ve arı gibi figürlerle bezenmiştir; belindeki kuşakta da Efes’in simgesi olan arı motifleri yer alır. Bu tasarım, Artemis’i “Hayvanların Hanımı” (Potnia Theron) olarak, doğanın ve vahşi yaşamın hâkimi şeklinde yansıtır.

Antik Efes’in baştanrısı olan Artemis, Yunan dünyasındaki benzerlerinden farklı biçimde, “Efes’in büyük ana tanrıçası” kimliğiyle tapınıldı. Kentin koruyucusu sayılan Artemis, bereket ve doğurganlığı temsil ediyordu. Onun onuruna inşa edilen görkemli Artemis Tapınağı, Lidya Kralı Kroisos’un desteğiyle MÖ 6. yüzyılda mermerden yapıldı ve antik dünyanın Yedi Harikası arasında sayıldı. Artemis’in ünü o denli büyüktü ki, kült heykelinin kopyaları Roma İmparatorluğu’nun dört bir yanında yayılmış, Efes’in ünü sınırlarını aşmıştı. Artemis’in arı ve geyik gibi sembolleri kentin kimliğinin parçası haline geldi: Antik sikkelerde sıkça görülen arı figürü, bakire tanrıçanın saflığını simgeleyen rahibelerine verilen “Melissa” (bal arısı) unvanıyla da ilişkilidir. Geyik motifi ise Artemis’in avcı yönünü ve vahşi hayvanlar üzerindeki egemenliğini temsil ederek Efes sikkelerinde ve sanatında sıkça kullanılmıştır.